HD کـنـگـانـــــــــ

كنگان يكي‌از‌شهرستان‌هاي استان بوشهر است. بر اساس سرشماری سال 1375 جمعيت شهرستان كنگان 78318 نفر و جمعيت شهر كنگان 17986 نفر و شامل 3035 خانوار بوده است. مردم کنگان مسلمان و شيعه مذهبند و به زبان فارسی با گويش محلی سخن می گويند. بيش تر مردم كنگان به ماهی‌گيری و پيله وری و توليد محصولات صنايع دستی و سفال‌پزی اشتغال دارند. چشمه آب گرم ميانلو در شمال كنگان‌و‌قلعه نصوری‌در اين شهرستان مهم ترين مكان هاي ديدني و تاريخي را تشكيل مي دهند. صنايع دستی از دير باز در ميان روستاييان شهرستان کنگان رواج داشته و بيش تر توليدات، مورد استفاده بوميان قرار می گيرد. از صنايع دستی مهم اين شهرستان می توان گليم بافی، سوزن دوزی، تکه دوزی و سفالگری را نام برد. گليم بافی در روستای جم و ريز از توابع شهرستان كنگان رايج است. گر چه ميزان توليد آن محدود است، ولی ازاصالت هنری قابل توجهی برخوردار است. تارهای گليم اغلب از موی بز كه ا ستحكام بيش تری دارد انتخاب می‌شود، ولی پود مصرفی تماما از پشم است، گليم‌ها معمولا در ابعاد 110 × 400 سانتی‌ متر بافته می شود. گرچه ميزان توليد گليم محدود است ولی از لحاظ اصالت های هنری قابل توجه است. 
گليم بافی در نواحی ياد شده حرفه خانگی و فرعی زنان و دختران است. از اوايل پاييز كه فصل چيدن پشم گوسفندان آغاز می شود زنان و دختران خود را برای شروع كار در زمستان آماده كرده و به تدريج شست و شو، ريسدن پشم و رنگرزی را آغاز می كنند و به طور متوسط اوايل دی ماه به كار بافت می پردازند. تار گليم روستايی اغلب از موی بز كه دارای استحكام بيش تری است‏، انتخاب می شود ولی پود مصرفی تماما از پشم است. مواد اوليه مورد مصرف برای هر تخته گليم به ابعاد 110× 400 سانتی متر حدود هشت كيلو پشم رنگرزی شده و يک كيلو موی بز است. در بيش تر روستاهای شهرستان كنگان نوعی سوزن دوزی رايج است كه از آن برای تزيين روی قوری، در قندان، كيسه چپق و رويه كوسن استفاده می شود و در پاره‌ای از موارد بر روی وسايل بزرگ تر نظير روی پشتی، روميزی و لبه پرده و... مورد استفاده قرار می ‌گيرد.علاوه بر سوزن دوزی، تكه دوزی نيز رواج دارد. پارچه مورد استفاده سوزن دوزی معمولا چلوار است و نخ مورد استفاده الياف رنگين دمسه است. به دليل اهميت آب در اين منطقه، ساخت وسايلی كه بتواند نقشی در خنک كردن و خنک نگاه داشتن آب داشته باشد، از گذشته‌های دور مرسوم بوده است. بيش تر فعاليت‌های سفال گری در بندر كنگان انجام می ‌گيرد و توليدات را عموما كوزه‌های آب، كوزه قليان، سرقليان، سبو و كشک ساب تشكيل می‌ دهد.

 

مکان های دیدنی و تاریخی

چشمه آب گرم ميانلو در شمال كنگان و قلعه نصوری در اين شهرستان مهم ترين مكان هاي ديدني و تاريخي را تشكيل مي دهند.  

 

صنايع و معادن

اين منطقه به دليل دارا نبودن شرايط مناسب كشاورزی و زيستی، تا چند ده سال پيش كاملا ناشناخته بود تا اين كه حفر اولين چاه اكتشافی در سال 1350 شروع و در سال 1354 پس از حفر چند چاه ديگر منجر به كشف محدوده ميدان گاز كنگان شد. هم زمان ميان سال‌های 1352 و 1354 با كندن دو چاه اكتشافی ديگر در حوزه ميدان نار، اين ميدان نيز مشخص شد. حجم مفيد ميدان كنگان و نار به ترتيب 450 و 280 ميليارد متر مكعب تخمين زده شده است. فاز نار شامل نصب تجهيزات لازم جهت توليد و پالايش حدود 38 ميليون متر مكعب گاز در روز از حوزه گازی نار و انتقال آن به خط لوله سرتاسری است. با اجرای مرحله دوم (فاز كنگان) مجموعا در هر دو فاز روزانه حدود 79 ميليون متر مكعب گاز توليد و پالايش خواهد شد. 

کشاورزی و دام داری

كنگان به دليل دارا نبودن شرايط مناسب براي كشاورزي و دام داري در اين قسمت پيشرفت چنداني نداشته است.  

 
مشخصات جغرافيايي

شهرستان كنگان در 52 درجه و 04 دقيقه درازای جغرافيايی و 27 درجه و 50 دقيقه پهنای جغرافيايی قرار دارد. اين بندر فاصله نزديكی با جنوب خاوری بندر دير دارد و دارای لنگرگاه خوبی به عمق 9 متر می باشد. شهر كنگان در 250 كيلومتری جنوب شيراز و 220 كيلومتری جنوب خاوری بوشهر در منطقه كوهستانی نار و كنگان قرار گرفته است. کنگان از تابستان های گرم و زمستان های ملايم بر خوردار بوده و کم ترين و بيش ترين درجه حرارت آن صفر و 52 درجه سانتی گراد می باشد. كنگان از شمال به شهرستان دشتی، از باختر به شهرستان دير، از جنوب به آب های خليج فارس و از خاور به شهرستان های فيروزآباد، لار و لامرد (استان فارس) محدود است. مسيرهاي دسترسي به اين منطقه عبارت اند از: 
ـ راه بندر كنگان – بندر دير به سمت باختر.
ـ راه كنگان ـ كاكی – خورموج – اهرم – بوشهر به سمت شمال باختری و به درازای تقريبا 217 كيلومتر. 

 

وجه تسميه و پيشينه تاريخي

شهرستان كنگان در منتهی اليه جنوب خاوری استان بوشهر در نوار ساحلی خليج فارس قرار دارد و از نقاط ديدنی استان بوشهر محسوب می شود. بندر طاهری از توابع اين شهرستان در قرن چهارم هجری از اهميت بازرگانی زيادی برخوردار بود. خرابه های بندر سيراف در باختر اين ناحيه در زمان «استخری» و «مقدسی» بزرگ‌ترين بندر ايران در خليج‌فارس‌بود‌و تمام كالاهايی كه از طريق دريا به ايران وارد می شد در آن بندر توزيع شده و بعد از شيراز بزرگ ترين شهر اردشير خوره بوده است. مجموعه شواهد تاريخی موجود نشان‌گر آن است كه شهرستان كنگان نسبت به ساير شهرستان های استان از اهميت سوق الجيشی و بازرگانی و تاريخی جالب توجهی برخوردار است.